Preventie

PREVENTIE

"Het blijft verbazingwekkend om te zien hoeveel herstellend vermogen het lichaam heeft zodra het weefsel op een evenredige en correcte manier belast wordt"

Ik wil hulp met mijn paard

Waarom preventie?

Curatief is er heel veel mogelijk en in de afgelopen jaren hebben we heel veel paarden gerevalideerd waar ogenschijnlijk geen oplossing meer voor was. Regelmatig hebben we berichten van eigenaren die de wanhoop nabij zijn. Vaak hebben ze al een afspraak staan om hun paard in te laten slapen.


Ze nemen contact op voor nog een laatste second opinion. Zo komen zij bij ons terecht en laten we heel eerlijk zijn, we kunnen niet al deze paarden helpen, soms zijn de problemen gewoon te groot, soms gaat het om aangeboren problemen zoals extreme hypermobiliteit waardoor het lichaam van het paard niet goed reageert op behandeling en training.


We hebben ook geen quickfix, maar wij kunnen wel een gedegen revalidatie plan opstellen waarbij we het lichaam van het paard weer correct laten functioneren zodat de blessures weer kunnen herstellen.



Verbazingwekkend herstellend vermogen

Het blijft verbazingwekkend om te zien hoeveel herstellend vermogen het lichaam heeft zodra het weefsel op een evenredige en correcte manier belast wordt. Alleen als blessures te vaak voorkomen of te ernstig zijn, dan is dit herstellend vermogen niet meer genoeg.


Dat willen we voor zijn. Ten eerste is het fijn om kleine blessures al op te merken, want de hersteltijd is veel korter en volledige genezing is dan waarschijnlijk.



Factoren die voor blessures zorgen
Ten tweede kunnen we acties ondernemen waardoor we zorgen dat het paardenlichaam minder gevoelig wordt voor blessures. Het is een heel goed idee om preventief bezig te zijn. Daarvoor moeten we weten wat de factoren zijn die ervoor zorgen dat een paard geblesseerd kan raken.



Myofasciale systeem

Een van die factoren is het myofasciale systeem. Heel veel chronische blessures beginnen in het myofasciale systeem met een lokale verstrakking. Soms is zo’n verstrakking op zich al heel pijnlijk waardoor een paard onregelmatig kan lopen of echt kreupel kan zijn. ‘


In andere gevallen laat een paard afwijkend gedrag zien in de training vanuit hals- of rugpijn. Als we alleen met een pijnlijke verstrakking te maken hebben dan is er nog geen sprake van weefselschade en dat is natuurlijk het allerfijnst. Dat betekent dat we het myofasciale systeem kunnen behandelen waardoor de spanning zich weer gelijkmatig en evenredig over het systeem verdeelt.


Daarna gaan we het paard zo trainen dat hij leert zijn myofasciale systeem goed te gebruiken. Hierdoor wordt zijn systeem sterker en gezonder en neemt de kans op blessures af.


Het herstel van blessures

Als het myofasciale systeem verstrakt blijft, komt er te veel spanning te staan op bepaalde structuren zoals pezen of ligamenten. Hierdoor raken deze structuren sneller overbelast. Zo ontstaat een chronische blessure. Langzaamaan wordt de belasting meer en meer totdat het te veel wordt. Dan ontstaat er weefselschade en dus een echte blessure. Dit kan weken of maanden duren.


Deze blessure kan alleen optimaal herstellen als alle spanning gelijk verdeeld is over het gehele myofasciale systeem, want als er te veel spanning zit op bepaalde plekken dan blijft er te veel spanning staan op het geblesseerde weefsel.



Preventie door een gezond myofasciaal systeem

We kunnen zowel zorgen dat het paard weer hersteld door het myofasciale systeem goed te laten functioneren, maar we kunnen ook de KANS op blessures verkleinen door het myofasciale vanaf het begin af aan goed te houden en sterker en gezonder te maken.



Het gezond houden van het myofasciale systeem

Belangrijke factoren om het myofasciale systeem gezond te houden zitten voor een groot deel in de training.



Goede tonus

Belangrijk is dat we zo dicht mogelijk naar een optimale symmetrie toe werken in een gezonde en correcte lichaamshouding. De stabiliteit ontstaat door voldoende activiteit waardoor er voldoende aanspanning ontstaat. Deze aanspanning wordt ook wel tonus genoemd.


Een paard met te weinig tonus, is instabiel, zowel in zijn romp als zijn benen. Dit zorgt ervoor dat de gewrichten in zowel benen als wervelkolom meer klappen moeten opvangen in verschillende richtingen. De ligamenten en kapsels om deze gewrichten heen krijgen het dan zwaarder te verduren.



Andere trainingsfactoren

Daarnaast hangt het er natuurlijk ook vanaf hoe je traint, hoeveel je traint, vanaf welke leeftijd je begint en hoeveel hersteltijd je je paard geeft.



Hersteltijd en voeding

Naast de training zelf is het belangrijk dat je paard voldoende hersteltijd krijgt. Na iedere training moet het lichaam zich herstellen.
De trainingsprikkel zorgt ervoor dat het lichaam een bepaalde belasting krijgt die ietsje te zwaar is. Dat geeft lichte schade, dat klinkt heel verkeerd, maar dat is juist de bedoeling.


Deze lichte schade wordt opgeruimd door het lichaam en het weefsel herstelt zich en maakt zichzelf sterker dan voor de trainingsprikkel. Zo bouwt het lichaam van het paard zich op.


Om te herstellen EN sterker te worden heeft het paard rust (hersteltijd) en goede voeding nodig. De voeding bevat de nutrienten om het weefsel op te bouwen. Voeding met bijvoorbeeld te veel suiker heeft een negatief effect op de zuurtegraad van het lichaam, waardoor allerlei stofwisselingsprocessen minder goed verlopen, het lichaam gevoeliger wordt voor laaggradige ontstekingen en de fascies worden minder goed van kwaliteit.

Hoef been balans

Wat ook belangrijk is, is de hoefbeenbalans; als het paard uit balans staat dan hebben we een uitdaging want een scheefheid van de hoeven zorgt voor een scheefheid in de benen. Dit leidt tot een asymmetrie in de romp en het minder goed functioneren van de thoracic sling.


Elke asymmetrie zorg ervoor dat bepaalde delen in het lichaam meer belast worden dan anderen en daardoor blessure gevoeliger zijn.


Is er dan een paardenlichaam of een menselijk lichaam wat helemaal symmetrisch is?…..nee geen één. Alleen er is wel een maximum aan wat een lichaam kan opvangen, dus willen we de asymmetrie binnen bepaald grenzen houden.

Onbelast bewegen

Het is natuurlijk ook belangrijk dat het paard voldoende onbelaste en vrije beweging krijgt.

Beweging zorgt voor een goede doorbloeding en houdt de weefsels gezond.



Gebalanceerde stress


Een paard volledig stressvrij houden is onmogelijk en uiteindelijk ook niet goed. Een keertje een uitdaging door iets moeilijks te vragen of schriktraining te doen is juist positief.


Af en toe gedoseerde stress is gezond voor het zenuwstelsel. Het activeert de hersenactiviteit, verhoogt het leervermogen en vergroot zelfs het herstellend vermogen van de zenuwcellen in het brein.


Wat niet gezond is is chronische stress waar het paard geen invloed op heeft. Chronisch discomfort is helaas een vorm van chronische stress die ik heel vaak tegen kom. Gelukkig kunne we daar wat aan doen!


Zadels, een uitdaging

Uiteraard moet het harnachement kloppen en daarbij hebben we vooral een uitdaging om een zadel te vinden dat het paard de vrijheid geeft om de thoracic sling goed te gebruiken.


Als het paard de thoracic sling activeert, komt het voorste deel van de rug omhoog. De rug naast en achter de schoft wordt breder en de ribben komen omhoog. Dat vraagt veel ruimte op die plek van het zadel.


Hypermobiele paarden kunnen hun rug ver laten zakken, maar ook ver omhoog brengen, dit zorgt ervoor de rug bij zo’n paard in stilstand echt heel anders is dan wanneer hij in balans beweegt met een geactiveerde thoracic sling.


Hypermobiele paarden hebben moeite met stabiliteit en krachtopbouw dus voor deze paarden is het extra belangrijk dat zij een zadel hebben dat ruimte laat voor het voorste deel van de rug. Zij missen de kracht om het zadel omhoog te duwen, en zelfs als ze dat kunnen, moet je dat niet willen. Het geeft altijd een bepaalde mate van discomfort ook bij niet hypermobiele paarden.

Wil je meer weten over preventie en wat jij allemaal kunt doen?
Kijk dan eens bij onze opleidingen, clinics en de Equine Functional Evaluation.

Share by: